S.

Een nog zelfstandig wonende bevriende oudere dame kreeg steeds meer moeite met het alleen zijn.

Ook het zelfstandig activiteiten ondernemen werd steeds moeilijker en haar mobiliteit leek steeds verder achter uit te gaan met alle gevolgen van dien. Haar sociale netwerk werd ook steeds kleiner, mede omdat Mw zelf steeds meer mensen buiten leek te sluiten. Ook toen we hoorden over Nivo-care en de activiteiten die geboden werden, wilde ze daar i.e.i. niets van weten. Maar Helga bleek een bekende van haar te zijn, en dat gegeven bood mogelijkheden. Er werd een start gemaakt met het contact leggen tussen Mw en Nivo-Care, Helga dus. Mw was een beetje afwachtend en terug houdend, maar de open en ontspannen benaderingswijze van Helga en het gedeelde verleden zorgde ervoor dat Mw open ging staan voor de bezoekjes van Helga.

Ondertussen werd de zorgvraag van Mw groter en was er eigenlijk geen andere keus dan een opname in een verzorgingstehuis, in dit geval De Hapertse Kluis.

Heel eventjes is Helga buiten beeld geweest, maar omdat Mw graag persoonlijke aandacht heeft en ze zich wat minder op haar gemak lijkt te voelen in het grote groepsgebeuren, werd er al gauw weer contact gelegd met Helga. Ze gaan samen naar buiten en er wordt een flinke wandeling gemaakt. De ene keer is er wat beter contact dan de andere keer, maar toch lijkt Mw er wel van te genieten. Helga laat altijd even weten hoe het gegaan is. Ook dat is wel prettig om een beetje zicht te blijven houden hoe het met Mw gaat. Maar het is een heel fijn idee dat er altijd een extra momentje persoonlijke aandacht is voor Mw. Persoonlijk ben ik er heel blij mee dat Nivo- Care een vast onderdeel is in het wekelijkse programma van Mw.

Het zijn toch “de kleine dingen die het doen”.